Bij een volksstam in Centraal-Afrika bestaat de gewoonte om, als een kind sterft bij de geboorte, een plaatselijke beeldhouwer een kind te laten beeldhouwen uit een blok hout. Dit beeldje bindt de moeder op de rug. Zij draagt het, zichtbaar voor iedereen, overal een jaar lang met zich mee. Op geregelde momenten wordt het beeldje gewassen, gestreeld, met poeders ingestreken. Het is een manier om het verlies zichtbaar te maken in de samenleving. Het koesteren van het beeldje is een vorm van bezig zijn met het verdriet.